سفارش تبلیغ
صبا ویژن

عصر ظهور

بادیگاردهای امام زمان علیه السلام در زمان ظهور

یکی از نیروها و امدادهای الهی برای امام زمان(ع)، حضور ملائکه در خیل یاران ایشان است

تا جایی که می‌توان مدّعی شد یکی از مهم‌ترین وظایفی که بر عهد? ملائک گذاشته شده، یاری امام زمان(ع) است. بنابر آنچه در روایات آمده چهل و شش هزار فرشته در خدمت ایشان خواهند بود

که تعدادی از آنان از جنگ بدر در انتظار ظهور امام زمان(ع) هستند. 

امام صادق(ع) فرمود:

«آنان که در بدر بودند، پنج هزار و سیصد و سیزده تن بودند، چهار هزار از مسوّمین(یعنی با علامت و علامت آنها عمامّ? سفید با تحت الحنک بود)و هزار نفر از مردفین(یعنی آنان که ردیف هم به حالت صف بودند..

شاید اینان همان اوّلین ملائک? یاور امام(ع) باشند.

سیصد وسیزده هزار نفر از ملائکه که قرن‌هاست در انتظار قائم(عج) هستند در روایتی از امام صادق(ع) چنین دسته‌بندی شده‌اند:

?فرشتگانی که با نوح در کشتی بودند؛

?آنان که با ابراهیم نبی(ع) بودند، هنگامی که او را در آتش انداختند؛

?آنان که با موسی بودند، هنگامی که دریا را برای بنی‌اسرائیل شکافت؛ 

?آنان که با عیسی بودند، هنگامی که خداوند او را به آسمان بالا برد. تعداد آنها چهار هزار نفر است؛

?چهار هزار ملک که روز عاشورا برای یاری حضرت سیّدالشّهدا(ع) فرود آمدند و از آن حضرت رخصت نبرد خواستند و امام(ع) به ایشان رخصت نداد، پس بالا رفتند و فرود آمدند و رخصت خواستند، باز رخصت نداد و بارها بالا رفتند و فرود آمدند و آن حضرت رخصت نمی‌داد تا اینکه [امام] شهید شدند.

پس از آن روز ملائکه همچنان پریشان و غبارآلود نزد قبر آن حضرت گریان هستند تا اینکه قائم(عج) قیام کند؛ رئیس آنان ملکی است منصور نام. زیارت نمی‌کند ایشان را زیارت کننده‌ای، مگر اینکه ایشان او را استقبال می‌کنند و وداع نمی‌کند آن حضرت را، مگر اینکه او را مشایعت می‌کنند و مریض نمی‌شود زائری، مگر اینکه او را عیادت می‌کنند و نمی‌میرد زائری، مگر اینکه بر وی نماز می‌گذارند و برای او بعد از مردن استغفار می‌کنند و هم? آنان در زمین انتظار قیام قائم(ع) را دارند تا هنگام خروج او...

1. معجم احادیث الامام المهدی(ع)، ج3، ص167، ح 692؛ احتجاج، ج 2، ص 291.

2. بحارالانوار، ج 11، ص53، ب 25؛ الزام الناصب، ج 2، ص 264.

3. معجم احادیث الامام المهدی(ع)، ج 4، ص 16، ح 1096؛ بحارالانوار،  ج 52، ص 326، ب 27، ح 40.

4. معجم احادیث الامام المهدی(ع)، ج 4، ص 16، ح 1096؛ الزام الناصب، ج2، ص 297.