گوش به زنگ
همه در غرب منتظر آن هستند که ببینند نتیجه انتخابات 96 در ایران چه خواهد شد. به عبارت دیگر، می خواهند ببینند از دل انتخابات 96، سکوی لازم برای پرش به سمت هدف راهبردی «پایان انقلابی گری» در ایران بیرون می آید یا نه؟ سیر برنامه ریزی های ضد امنیتی علیه ایران هم به گونه ای است که می توان به آسانی نتیجه گرفت زمان بندی آن با زمان بندی تحولات انتخاباتی در ایران منطبق است. ظاهرا امریکایی ها تصمیم خود را در این باره گرفته اند که در 96، باید یک 88 دیگر در ایران ایجاد شود. حلقه مفقوده این بازی فقط این است که کدام شریک داخلی و با کدام تحلیل، قصد مشارکت در این پروژه را دارد؟ شاید وقتی دیگر باید درباره ابعاد این موضوع بحث کرد، اما اجمالا این نکته بسیار مهم است که ظاهرا امریکایی ها تصور می کنند 96 فرصتی است برای اینکه شبکه ساخته شده در فاصله 92-96 را –که خود را زیر ساخت تغییر بلند مدت در ایران می خوانند- تست کنند.
متن کامل یادداشت منتشر شده در روزنامه وطن امروز را در زیر بخوانید.
