زمانی در قم طلبه بودم به علت خامی و بی ارتباطی با جامعه معتقد بودم که فقط کسی که در قم باشد و روحانی ، بافضیلت است.اما وقتی در دوره ای که دانشگاه تهران بودم با اشخاص با فضیلت رو به رو شدم فهمیدم که در خارج از قم و در افراد غیر روحانی افراد ارزشمند وجود دارد.اما باز شیعه بودن را شرط اصلی میدانستم، بعد با سفر به کشورهای عربی فهمیدم که بین سایر فرقه ها هم انسان ارزشمند یافت میشود.پس از سفر به اروپا به این نکته واقف شدم که در بین سایر ادیان نیز انسان ارزشمند هست.ولی در ژاپن حادثه ای برایم رخ داد که فهمیدم فضیلت و انسانیت به زبان و مکان و نژاد و مذهب و رنگ نیست!برای غذا به رستورانی بزرگ و شلوغ رفتم و به جاهای دیگر سری زدم چند ساعت بعد ناگهان یادم آمد که ساکم را که تمام زندگیم داخل آن بود درآن رستوران جا گذاشته ام!با عجله رفتم و با کمال ناباوری دیدم ساکم همانجاست و پیرمردی کنار آن نشسته ،او گفت: وقتی دیدم ساکت را فراموش کردی با اینکه وقت دندانپزشکی داشتم ماندم تا برگردی...از او تشکر کردم و گفتم خدا به شما اجر بدهد ولی او گفت:من که به خدا اعتقادی ندارم من به انسانیت معتقدم...
زمانی در قم طلبه بودم به علت خامی و بی ارتباطی با جامعه معتقد بودم که فقط کسی که در قم باشد و روحانی ، بافضیلت است.اما وقتی در دوره ای که دانشگاه تهران بودم با اشخاص با فضیلت رو به رو شدم فهمیدم که در خارج از قم و در افراد غیر روحانی افراد ارزشمند وجود دارد.اما باز شیعه بودن را شرط اصلی میدانستم، بعد با سفر به کشورهای عربی فهمیدم که بین سایر فرقه ها هم انسان ارزشمند یافت میشود.پس از سفر به اروپا به این نکته واقف شدم که در بین سایر ادیان نیز انسان ارزشمند هست.ولی در ژاپن حادثه ای برایم رخ داد که فهمیدم فضیلت و انسانیت به زبان و مکان و نژاد و مذهب و رنگ نیست!برای غذا به رستورانی بزرگ و شلوغ رفتم و به جاهای دیگر سری زدم چند ساعت بعد ناگهان یادم آمد که ساکم را که تمام زندگیم داخل آن بود درآن رستوران جا گذاشته ام!با عجله رفتم و با کمال ناباوری دیدم ساکم همانجاست و پیرمردی کنار آن نشسته ،او گفت: وقتی دیدم ساکت را فراموش کردی با اینکه وقت دندانپزشکی داشتم ماندم تا برگردی...از او تشکر کردم و گفتم خدا به شما اجر بدهد ولی او گفت:من که به خدا اعتقادی ندارم من به انسانیت معتقدم... 
